«Αυτά έχουν όσες γίνονται μάνες» είναι η ατάκα που μισώ να ακούω από όταν ήμουν ακόμα έγκυος.
Πρώτο τρίμηνο,ζαλάδες,ναυτία,να μην μπορώ να φάω τιποτα και όλα να μυρίζουν και ξαφνικά αρχίζεις να ακούς ότι αυτό πάει πακέτο με τη μητρότητα. Στη συνέχεια φυσικά πάνε όλα τα αρνητικά που βίωσα στην εγκυμοσύνη,πχ τα κιλά,η δυσκολία στον ύπνο και όλες οι ανησυχίες για το πλάσμα που μεγάλωνε μέσα μου. Μετά θυμάμαι ένα βράδυ στο μαιευτήριο που ο μπέμπης δεν κοιμόταν και έκλαιγε,μια νοσοκόμα γύρισε και μου είπε ότι αυτό συμβαίνει επειδή θέλω να θηλάσω αποκλειστικά. Η συνέχεια στο σπίτι γνωστή. Το μωρό να μην κοιμάται,να ξυπνάει μέσα στη νύχτα,κολικοί και άλλα τέτοια υπέροχα και φυσικά τα κιλά που δεν λένε να φύγουν από μόνα τους. Και πάντα η ατάκα «αυτά έχουν όσες γίνονται μάνες».
Αν περιμένεις μωρό και μόλις διάβασες τα παραπάνω σίγουρα τρομοκρατήθηκες όπως κι εγώ όταν τα άκουγα όλα αυτά. Η αλήθεια είναι λίγο καλύτερη.
Ναι,το να είσαι μάνα έχει απίστευτες δυσκολίες,είναι η πιο απαιτητική δουλειά που υπάρχει και η πιο κουραστική, manual δεν υπάρχει και πάντα έχεις αμφιβολίες για το αν κάνεις το σωστό ή όχι.
Αλλά να θυμάσαι ότι μανα σημαίνει ότι έχεις αλλάξει το κορμί σου,έχεις υποστεί απίστευτους πόνους,έχεις δημιουργήσει ένα πλάσμα και πάντα θα είσαι ο νούμερο 1 άνθρωπος για αυτό το πλασματάκι.
Κάθε φορά που κάτι θα σε δυσκολεύει με το μωρό σου,είτε αυτό είναι νεογέννητο είτε έχει μεγαλώσει,μην ξεχνάς το εξής: Αυτά έχουν οι μάνες,και τα δύσκολα και τις αναποδιές αλλά κυρίως το χαμόγελο του μικρού πλάσματος,το πώς νιώθει ασφάλεια με εσένα και το πώς σε αναζητάει και στα καλά και στα δύσκολα.
Koutroubovlaxakia 